funkcjonowanie budynku/Rynku

Równouprawnienie - patrz Paweł Althamer - akcja o takim samym tytule w której zaproponował strażnikom Galerii Narodowej Zachęta wycieczkę do podobnej galerii w Wiedniu, podczas której pracownicy otrzymali przeszkolenie z języków obcych, historii sztuki - cały czas poruszając się w specjalnie zaprojektowanych dla nich strojach, by mogli czuć się pięknie. Z opisu:
"W projekcie Althamera "równouprawnienie" strażników sprawia, że sztuka i jej odbiorcy zaczynają być traktowani w sposób odpowiedni i pełen empatii. Równouprawnienie następuje dzięki nadaniu wartości samej funkcji. Ludzie odpowiedzialni za bezpieczeństwo dzieł sztuki powinni mieć możliwość określenia wyglądu swojego munduru, i to we współpracy z profesjonalnym projektantem; powinni odebrać szkolenie w zakresie techniki komunikacji; czy, jak i kiedy stosowne jest udzielić informacji na temat danego dzieła i jakim tonem głosu; jakie gesty i elementy mowy ciała stworzą widzowi najlepsze warunki do obcowania z dziełem. Wszystko to da im poczucie uczestnictwa w czymś wartościowym, poczucie, że są potrzebni, a nie są tylko złem koniecznym." Sabine Folie, Teatr niemożliwy - Zachęta, Kunsthalle Wien, 2006

POWIĄZANIE BUDYNKU Z OTOCZENIEM . NP. :

1. Galeria Berlińska - http://www.berlinischegalerie.de/



Posadzka stworzona z nazwisk artystów wciąga każdego przechodnia w to słabo eksponowane miejsce. Wyraźna żółta posadzka dzieli plac na część publiczną i dojazdową do budynku mieszkalnego stanowiącego pierzeję placu.



otoczenie w budynku:



budynek w otoczeniu:

Sentencje i powiedzenia artystów o sztuce w formie znaków na ulicy obok galerii.

co z istniejącym ratuszem?

Ratusz nie powinien znacząco zmienić swojej struktury funkcjonalnej. Rozbudowa będzie przedłużeniem recepcji - macki komunikującej się z całym miastem, nie tylko klientami ratusza. Prawdopodobnie pomieszczenia biurowe pozostaną takie jakie są. Zmianie ulegną: strefa wejściowa po podłączeniu łącznika na +1 oraz wygląd fasady.

Przewidywane:
- inwentaryzacja - zdobycie planów
- waloryzacja
- propozycja modernizacji wynikająca z projektu zagospodarowania Rynku

Teoria architektury

26 listopada 2008 na WAPW w ramach seminarium Teoria architektury prowadzonego przez prof. Lecha Kłosiewicza miałem okazję publicznie opowiedzieć o planach zwiazanych z dyplomem. Oto początek::



sens: uzmysłowienie słuchaczom, że układ przestrzenny (którego jesteśmy projektantami) wpływa na zaangażowanie jednostek w życie ogółu.

fragment dyskusji..:



Elementy wystąpienia dotyczące głównie kontekstu projektu znajdują się w postach poniżej.
























Instrumentalne podejście do architektury - m.in.: http://krzysztofnawratek.blox.pl/html , wpis 209. architektura dla społecznej zmiany

Kontekst geograficzny i ekologiczny – ten jest boski

- Koszalin leży na Pomorzu Środkowym i jest drugim co do wielkości miastem województwa Zachodniopomorskiego. Znajduje się 10km w linii prostej od Morza Bałtyckiego, jest od niego oddzielony przez Jezioro Jamno. Od północnego wschodu barierę krajobrazową tworzy stumetrowy stok Góry Chełmskiej osłaniający Koszalin od zimnych syberyjskich lub botnickich wiatrów porośnięty charkterystycznym dla Pomorza lasem bukowym stanowiącym fregment ekosystemu zielonych płuc Polski. Na południowym wschodzie rozciąga się kraina małych jezior kapielowych. - Miasto łączą z Morzem dwie drogi omijające jezioro, planowane jest połączenie wodne.

Kontekst polityczny i społeczny – ten budzi więcej wątpliwości

- Po wejściu do Unii Europejskiej proces zakorzeniania demokracji przyspieszył. Czy jednak korzystamy z niej w pełni na co dzień? Tak jak we wszystkich miastach Polski, w Koszalinie próbujemy uczyć się stosować demokrację, szczególnie w relacji obywatele –władza. Profesjonalny dialog zwiększający efektywność rozwoju miasta nie funkcjonuje w wyniku przyzwyczajeń obu stron – z jednej: do pasywności, bierności w byciu obywatelem tłumaczonej potrzebą załatwiania własnych spraw; z drugiej: do ukrywania procesu podejmowania decyzji pod płaszczem niewsytarczającego czasu, lub ograniczonych środków. W efekcie obie strony zarzucają sobie niedostateczne zaangażowanie, w relacjach panuje obojętność. Miasto rozwija się nijakie, brzydkie. Niewielu jest z niego zadowolonych, mało kto szczyci się z bycia Koszalinianinem.

- Proces budowania miasta jest czymś niesamowicie ekscytującym. Zastanawiający jest brak miejsc, w których decyzje przestrzenne podejmowane są jawnie. Miejsc tłumaczących problemy przestrzenne miasta. Bo takimi miejscami z pewnością nie są PRL-owskie ratusze o ciemnych wąskich korytarzach narzucające interesantom rolę małego gościa zamiast partnera do dyskusji. Dopóki będziemy tkwić w formach, których nie zweryfikowaliśmy w otoczeniu zmienionej przecież rzeczywistości, dopóty nasze życie jako społeczności będzie pomieszane, szare, nijakie..

Kontekst emocjonalny i historyczny – ten jest delikatny

- po nadejściu Armii Czerwonej w 45 roku, zamieszkujący Koszalin Niemcy zostali ostatecznie wygnani. Pozostał duch Królestwa Pruskiego, który przez wieki kształtował miasto. Jaka dzisiaj jest tożsamość tego miasta?
W kontekście rozmieszczenia najważniejszych pomników w mieście (Piłsudskiego przed którym święta narodowe, papieża przed którym święta kościelne, sybiraków przed którym wojskowe) Rynek nie pełni już funkcji reprezentacyjnej, bo wydaje się nie mieć żądnej wartości emocjonalnej umieszczony na nim pomnik "BYLIŚMY - JESTEŚMY - BĘDZIEMY" będący elementem propagandy "zasiedleńczej" byśmy zamieszkując w Koszalinie czuli się jak u siebie. Moje pokolenie chyba już się czuje. Co zrobić z pomnikiem ? Może tym razem powinien powędrować na Górę Chełmską. - symbol niegasnącej wiary? Może tunelem, o którym pisze Piotr Polechoński na swoim blogu? : http://piotr.redblog.gk24.pl/2008/02/26/rynek-nareszcie-zmienia-oblicze/#more-4

Demokracja w Europie, demokracja w architekturze

selforganisation

(SAMOORGANIZACJA - samodzielność, postawa obywatelska)

networking

(SIECIOWOŚĆ / WSPÓLNOTOWOŚĆ - cross thinking, otwartość)

trust

(ZAUFANIE - profesjonalizm na wszystkich poziomach, odpowiedzialność)

Wybrane zagadnienia poruszone podczas kongresu Międzynarodowej Unii Architektów (www.uia2008torino.org) w Turynie 2008 na sesji tematycznej Demokracja, Teraz (pozostałe sesje to: Kultura, Przeszłość; Nadzieja, Przyszłość). Na sesji dyskutowano o konstruowaniu teraźniejszości, miejskiej demokracji, komunikacji i mediacji dla znajdowania efektywnych rozwiązań dla potrzeb wszystkich klas społecznych. Potrzeba architektury, która chce uciec od nadużyć indywidualizmu, by stanąć naprzeciw i rozwiązać namacalne problemy dotykające wszystkich. Oto kilka z tematów poszczególnych paneli dyskusyjnych:

Projekt, mediacja i decyzja

Wszystkie szczeble projektowania wymagają różnych stopni dialogu, który animuje projekt architektoniczny i pozwala spotkać kreatywność z regułami, decyzjami oraz konfrontgacją różnych aktorów. Zdanie sobie sprawy z tych uwarunkowań oznacza dla projektanta uzbrojenie pracy architektonicznej w etykę będącą obywatelskim i politycznym fundamentem najbliższej przyszłości.

Architektura i komunikacja

Za pomocą jakich instrumentów architektura może komunikować badania i wyniki własnych poszukiwań w realnym świecie i, równolegle, jak będzie mogła generować aktywne i oparte na wiedzy zainteresowanie pytaniami stawianymi przez społeczeństwo na co dzień? Powinniśmy poprzestać na rozważaniu architektury w formie zaawansowanej miejskiej reklamy, czy może architektura jest w stanie wprowadzić bardziej znaczące obywatelskie i środowiskowe treści do współczesnego miasta?

Przekazując Architekturę Dzieciom: nasze dzieci będą budować przyszłość

Przyszła jakosć i zrównoważenie środowiska zbudowanego będzie zależne od dzisiejszych dzieci, które będą podejomwać decyzje jutro. Ich zdolność do podejmowania mądrych, otwartych na informacje decyzji będzie zależała od wykształcenia jakie otrzymają. Potrzebują technicznej i ekonomicznej wiedzy oraz kompetencji działania w społeczeństwie. Potrzebują wrażliwości estetycznej i umiejętności praktycznych. I nie na końcu, potrzebują fantazji i kreatywności.

Proces inwestycyjny –z kim? w jakim czasie?

Działanie oparte na Strategii Informacji i Komunikacji Społecznej pomoże nie trwonić wysiłków i uniknąć konfliktow w trakcie i po realizacji przygotowując dobry grunt pod przyszłą działalność serca miasta.

Do rozwinięcia:



Town Centre Management (TCM)



Multi-Stakeholder Platforms (MSP)

Multi-Stakeholder Engagement Processes (MSEPs) are (structured) processes that are used to ensure participation on a specific issue and are based on a set of principles, sometimes inspired by the rights-based approach to development1. They aim to ensure participatory equity, accountability and transparency, and to develop partnerships and networks amongst different stakeholders2.

MSEPs can create the conditions for confidence building and trust between different actors and serve as a mechanism for providing mutually acceptable solutions and win-win situations. The inclusive and participatory nature of the processes promotes a greater sense of ownership over its outcomes, and consequently, strengthens its sustainability. MSEPs also stimulate transparent and inclusive decisionmaking, strengthened stakeholder networks, accountability, and a sense of empowerment, thereby contributing to improved governance.

The paper makes the case that MSEPs will only have the desired effect when all parties have the relevant capacities, knowledge and experience, together with the desired commitment, to engage effectively. In addition, evidence from case experiences suggests that it requires strong leadership and motivation to engage in an MSEP, a network of conducive formal and informal institutions that can be relied upon for action, and most importantly, a balance in power relations between stakeholders.